CHP Genel Lideri Kemal Kılıçdaroğlu, “Hem ABD, İngiltere, Almanya’daki gelişmeleri de içeren, Türkiye nasıl bir hamle yapabilir, bu hamlenin parametreleri neler olmalıdır, bununla ilgili de çalışma yapıyoruz şu anda. Akademik dünyadan da iş dünyasından da yararlanıyoruz. Türkiye’de hakikaten son derece başarılı bilimsel çalışmalara imza atan insanlarımız var, onlarda da yararlanıyoruz. Türkiye’ye yeni bir yol haritası hazırlıyoruz. Onun da çalışmaları bu stratejinin içinde. Kaynaklarımızı verimli kullandığımız zaman Türkiye, bütün büyük gelişmelere rahatlıkla imza atabilir” dedi.
Kemal Kılıçdaroğlu, bugün Bursa’da endüstrici ve iş insanlarıyla akşam yemeğinde bir ortaya geldi. Kılıçdaroğlu, burada yaptığı konuşmada şunları söyledi:
“Türkiye’nin yaşadığı pek çok sorunu ben de biliyorum, siz de biliyorsunuz. İş insanları olarak elini taşın altına koyan insanlarsınız. Ülkeyi büyütmek, istihdam yaratmak, güçlü bir Türkiye inşa etmek, kazanmak, kazandığını harcamak, devletine vergi vermek, adalet doygusunun güçlenmesini sağlamak ve bu beklenti içinde vazife yapmak, çalışmak hepimizin beklentisi.
Var olan meseleler malum. Her birimizin başında büyük soru işaretleri var. Türkiye bu badireyi nasıl aşar, nasıl aydınlığa çıkar? Her şeyden evvel, şayet bir yol ve sistem öneriyorsanız onun sağlıklı ve dengeli bir stratejisinin olması lazım. Elinizde dengeli bir strateji yoksa, bir strateji geliştirmemişseniz sorunu çözemezsiniz. Yani ‘akşam yatayım, sabah kalkayım, sorunu çözeyim’ değil. Planlı, programlı, öngörülebilir, sürdürülebilirliği olan bir stratejinizin olması lazım. Bu stratejiyi değeli iş beşerlerine anlatmak isterim. Bu türlü bir stratejiniz var, bunu hayata geçirmek istiyorsanız meseleleri çözebilirsiniz. Ancak halk ile bir arada, demokratik kurallar içinde.
“DÖRT AYAKLI STRATEJİ”
Dört ayaklı bir stratejiyi hayata geçiremezse Türkiye, asla ve asla başarılı olamaz. Dört ayaklı bir stratejiyi, yani iç içe geçen halkaları bir ortada tutamaz ve büyütemezse Türkiye, bölgesinde de dünyada da kelamı geçen bir ülke olamaz. Nedir bunlar? Birincisi şu; demokrasi. Yani can ve mal güvenliği. Bir iş insanın, dünyanın neresinde olursa olsun yatırım yaparken aradığı, can ve mal güvenliğidir, adalettir, demokrasidir. Bunlar var mı? Yok. Gittim, ABD’ye ve İngiltere’ye de gittim. Almanya’ya da gideceğim. Hangi adımları atmalıyız diye bu arayış içinde gittim. Bunu daha sonra sizler ve halkımız ile ayrıntılı paylaşacağız. Demokrasi dediğimiz, niyet özgürlüğü demektir. Demokrasi dediğimiz, yargı bağımsızlığı demektir, güçler ayrılığı demektir. Demokrasi, kanıyı tabir özgürlüğü, insanların niyetlerinden dolayı suçlanmaması, medya özgürlüğü demektir. Bunların olduğu bir çerçeve, iş dünyasına itimat verir. Hasebiyle rastgele bir iş insanı, rastgele bir yerde haksızlığa uğradığında, adalet sisteminin hakkını teslim edeceği yolunda güçlü irade sergilediğini düşünecek. ‘Ben haksızlığa mı uğradım, o zaman mahkemeye başvurur, hakkımı ararım.’ Bu türlü bir adalet hissini hem içselleştirmek hem de direkt doğruya hayata geçirmemiz gerekiyor.
“NEYİ ÜRETECEĞİZ”
İkinci bir adımımız daha var; üreten Türkiye. Soru şu; neyi üreteceğiz? Neyi üreteceğiz, ürettiğimiz şeyden ne kazanacağız? Beş TIR dolusu makine alışı yapabilirsiniz, satabilirsiniz, güzel de gelir elde edebilirsiniz. Emin olun, biri çanta ile gelip sizden daha fazla para kazanıyorsa oturup düşünmemiz gerekir. Bilgi iktisadı dediğimiz bir kavram var. Bizim siyasetçilerin bilmediği, hiç akıllarına dahi gelmeyen bir kavram. Bilgiye dayalı iktisat şayet olmazsa Türkiye, katma kıymeti yüksek eser üretemez. Bilgiye dayalı iktisat ne demektir? Üniversitelerinin bilgi ürettiği, endüstricinin de üretilen bilgiyi elle tutulur metaya dönüştürdüğü bir süreçtir. Sürdürülebilirliği olan bir süreçtir. Üniversite bilgi üretecek ki endüstrici o bilgiyi elle tutulur metaya dönüştürsün. O vakit soru şu; üniversiteler bilgiyi nasıl üretir? Fikir özgürlüğünün olmadığı bir yerde asla ve asla hiçbir üniversite bilgi üretemez. Karşıt niyetlerin ne kadar kıymetli olduğunu herkesin bilmesi lazım. Bilhassa siyasetçilerin bilmesi lazım. Ters düşündü diye bir insanı mahpusa atarsanız, farklı düşündü diye insanları cezalandırırsanız, üniversiteden hocayı atarsanız, sizin attığınız hoca Almanya, İngiltere, Fransa’da iş bulabiliyor ve davet geliyorsa bir sorunumuz var demektir. Üniversiteleri vasatlaşıyorsa bir ülkenin, orada katma değeri yüksek ürün üretme şansınız yoktur.
Bizim üniversitelere bakalım. Hiçbir şeyi anlatmayıp, şu Boğaziçi Üniversitesi’ne bakın. Dünyanın en saygın üniversitelerinden birisiydi. O üniversitede profesörlük mesleği alamayacak olan birisini üniversiteye rektör olarak atarsanız o üniversitedeki hocaların büyük bir kısmı, dünyanın en saygın üniversitelerinde davet alır ve oraya sarfiyat. MIT’ye gittim. Dünyanın bir numaralı üniversitesi, teknoloji açısından. Olağanüstü. İngiltere’de iki üniversiteye gittim. Harvard, Oxford’ta gittim. Bizim çok sayıda bilim insanımız ve pırıl pırıl gençlerimiz var. Hepsi, ‘Türkiye’ye demokrasi, özgürlük gelecek ve ben gelip kendi ülkemde çalışacağım ve kazanacağım’ diyor. Şayet üniversite bilgi üretmiyorsa sonumuz pek güzel değildir.
Bir yol ayrımındayız. Benim sorumluluğum var. Bunun farkındayım. Benim sorumluluğum ne? Gelişen ülkelerin attığı her adımı Türkiye’de atmak, bunun yolunu ve yöntemini açmak. Benim dışımda her bir yurttaşın ve bireyin de sorumluluğu var. Tek tek her birimizin sorumluluğu var. Biz bunu yapabilirsek sorunu çözeceğiz. Demek ki önce demokrasiyi getireceğiz, sonra bilgi ekonomisini, yani üniversiteleri bilgi üreten, saygınlığı olan, dünyanın en parlak beyinlerini kendi ülkesinde toplayan ve biriktiren yeni bir ekonomi.
‘Yüksek yetenek inşası’ diye bir kavram var. İlk bu konuda adımı atan ülke, İngiltere. Dominyonlardan en zeki çocukların tamamını İngiltere’ye çağırdı. Onlar buharlı motoru keşfettiler, sanayi ihtilalini başlattı. Sonra ABD’liler, Silikon Vadisi’ni kurdu. Onlar da dünyanın her tarafından en nitelikli insanlara, en zeki insanlara ‘Gelin’ dediler, ‘her türlü imkanı size sağlıyoruz, yeter ki yeni buluşlara imza atın’ dediler. Artık gazetelerde okuyorsun, ‘Çin ve ABD arasında kavga var’ diye. Arbedenin temeli ne? Arbedenin temeli, en yetenekli insanları hangi ülke barındıracak, kendi ülkesinde.
“PARLAK BEYİNLER YURT DIŞINA GİDİYOR”
Biz ise en parlak beyinleri cezalandırıyoruz ve bunlar yurt dışına gidiyor. ‘Türkiye’ye gelecek misin?’ ‘Evet, ancak demokrasi olması lazım. Ben ülkemde çalışmak istiyorum, üniversitenin özerk olması lazım. Ben üniversitede araştırma yaparken kimsenin bana dokunmasını istemiyorum’ diyor. Emin olun, İngiltere ve ABD’de o üniversiteleri gezdiğimde, oranın üniversite olduğunu aslında görüyorsunuz, öğrenci ile hocaların nasıl iç içe çalıştığını, insanların nasıl sohbet ettiklerini. Yüksek tavandan yerler, tasarım, yapay zeka, sanat iç içe geçmiş vaziyette. Ben, sanatın teknoloji ile yakın irtibatı olduğunu, emin olun oraya gidince biraz daha gözlerimle gördüm ve şahit oldum. Biz, bunların hiçbirisini yapmıyoruz. Kısır tartışmaların içinde bir siyaset. Daima bunları tartışıyoruz. Bütün gücümüzü öbür alanlara harcıyoruz.
Bakın, Gazi Mustafa Kemal de bu mevzuda değerli adımlar attı. Cumhuriyet’in kuruluş yıllarına bakın. En zeki çocuklar seçildi ve yurt dışına gönderildi. Sanattan, kültürden, matematikten, fizikten, her alanda yetenekli çocuklar gönderildi. Ne oldu biliyor musunuz? Bu kanun yürürlükten kaldırıldı. Yoksul bir ailenin yüksek yetenekli çocuğunu düşünün, nasıl gönderecek çocuğunu yurt dışına?
Yetenekli çocuklarımız ve evlatlarımız var. Hepsine sahip çıkmamız lazım. Matematikte Türkiye yedincisi fakat kelamlı imtihanda eleniyor. Zira dayısı, akrabası, siyasal gücü olan oraya giriyor. Bu çocuk, ben adım üzere eminim, birçok ülke onu kapacaktır. Yetenekler oraya gidecektir.
Bir; demokrasiyi büyüteceğiz. Demokrasisi gelişmemiş hiçbir ülke gelişmemiştir. İki; katma kıymeti yüksek eser üreten, bölgesinde güçlü bir Türkiye. Üniversiteleri bilgi üreten, üniversitelerin özgür olduğu, adalet hissinin güçlü olduğu bir Türkiye. Hiç kimsenin ‘adaletsizliğe uğrar mıyım’ diye bir tasa duymadığı Türkiye. Seyyar mahkemeler, yargıçların olmadığı bir Türkiye. Üçüncü; güçlü bir toplumsal devlet. ‘Komşusu açken tok yatan bizden değildir’ diye, hepimizin sık sık yeri geldiği vakit tekrar ettiğimiz cümle var. Herkesin karnını doyurduğu bir Türkiye inşa etmek zorundayız. Güçlü bir toplumsal devlet olmalı. O vakit fabrikada üreten emekçi de keyifli olacaktır, onun işvereni olan kişi de memnun olacaktır. O malları tüketen bizler de memnun olacağız. Güçlü bir toplumsal devlet inşa etmek zorundayız. Güçlü bir toplumsal devletin inşasında elbette ki fedakarlık geliyorsa fedakarlığa katlanacağız. Güçlü bir toplumsal devletin inşasında, Memleketler arası Çalışma Örgütü’nün öngördüğü 9 sigorta dalını da Türkiye’de uygulamak zorundayız. Yani Aile Takviyeleri Sigortası’nın da olması lazım. Hiçbir çocuğun yatağa aç girmemesi lazım, her evde asgari gelir güvencesinin olması, insan onurunun korunması, insanların yoksulluğunun teşhir edilmemesi lazım. Yani insanı insan olarak kabul etmek ve değerlendirmek lazım.
“HAYATI DURDURMAK, DÜNYAYA SIRT ÇEVİRMEK DEMEKTİR”
Hayatı durdurmak, dünyadaki gelişmelere sırt çevirmek demektir. Geçen. Gençlik Kollarından bir grup arkadaş geldi, ‘Biz hepimiz tıpkı şeyi düşünüyoruz’ dedi. ‘Siz hayatı durdurmuşsunuz’ dedim. Hepiniz aynı şeyi düşünüyorsanız sizin gelişme, yeni bir düşünceyi yaratmaya ya da farklı bir şey yapma şansınız kalmadı’ dedim. Aksini düşüneceksiniz, farklı düşüneceksiniz, neden bu bu türlü oluyor diye düşüneceksiniz. Güçlü toplumsal devlet ve üreten Türkiye derken eğitim sisteminin de yenide revize edilmesi lazım. Eğitim sisteminin doruktan tırnağa revize edilmesi lazım. Başarılı eğitim nedir? Bana nazaran tek bir şey vardır. Merak hissini büyütüyorsanız o eğitim, başarılı eğitim demektir. Merak hissinin büyütüldüğü eğitim sistemi, dünyanın en başarılı eğitim sistemidir. Öbürü ezberdir. Biz ne yapıyoruz; merak eden ve soru sorana ‘Sus, konuşma’ diyoruz. O kadar içselleştirdik ki bunu, ‘Yeni icat çıkarma’ diyoruz.
Sürdürülebilirlik temelinde yatan kavram var; liyakat. Yani işi ehline teslim etmek. Şayet üniversite kendi kültürünü oluşturursa… Gidiyorsunuz İngiltere’ye, ‘Siyasiler müdahale ediyor mu?’ ‘Ne demek?’ Böyle bir soruyu sormak bile onlar için garip bir şey. İşi ehline teslim ettiğiniz zaman zincir kendi içinde yürümeye başlar. Bu stratejiyi hayata geçirmezseniz kendi içinde kavga eden toplum geldik ve böyle gideriz.
“ÖNYARGILARLA ÜLKE YÖNETİLMEZ”
İnsanları, ‘ben her şeyi biliyorum’ egosunun dışında, ‘biz her şeyi nasıl öğrenebiliriz’ noktasına taşımamız lazım. Önümüzde bir süreç var. O süreç içerisinde her biriniz sandığa gideceksiniz, oy kullanacaksınız. Demokrasiyi savunuyorsanız, evlatlarınızı düşünüyorsanız, Türkiye’nin süratli bir formda büyümesini istiyorsanız yapacağınız bir şey var: Elinizi vicdanınıza koyup oy kullanmaktır. Bütün ancak bütün önyargılardan arınmanız lazım. Önyargılarla ülke yönetilmez, siyasal tercihte bulunulmaz. Aklı, mantığı, bilgiyi öncelememiz lazım.
“TÜRKİYE’YE YENİ BİR YOL HARİTASI HAZIRLIYORUZ”
Kasım sonu, aralık başında… Hem ABD, İngiltere, Almanya’daki gelişmeleri de içeren, Türkiye nasıl bir hamle yapabilir, bu hamlenin parametreleri neler olmalıdır, bununla ilgili de çalışma yapıyoruz şu anda. Akademik dünyadan da iş dünyasından da yararlanıyoruz. Türkiye’de sahiden son derece başarılı bilimsel çalışmalara imza atan insanlarımız var, onlarda da yararlanıyoruz. Türkiye’ye yeni bir yol haritası hazırlıyoruz. Onun da çalışmaları bu stratejinin içinde. Kaynaklarımızı verimli kullandığımız zaman Türkiye, bütün büyük gelişmelere rahatlıkla imza atabilir.
“ERDOĞAN’IN DAMADI OLAN İŞ İNSANI İLE DE GÖRÜŞTÜM”
Ben, SİHA’ları yapan, şimdi Sayın Erdoğan’ın damadı olan iş insanı ile de görüştüm. Daha evlenmeden evvel görüştüm. İkitelli’deki ofisinde görüştüm. Yaptığı başarılı çalışmaları orada gördüm. O vakit babası da hayataydı. Mahzurlar var mı? Manilerin kaldırılması için her türlü çabayı gösteririz. Zira bilime kıymet verip, bilimden yola çıkarak üretim yapmak, dünyayı değiştirmek demektir. İnsanoğlu, tekerleği 1 milyon yılda buluyor. Artık her saniyede birden fazla buluş var ve Türkiye bunun neresinde?”
